ERSTELLT ه طور کلی, اکوتوریسم با قسمت های زنده محیط های طبیعی سر و کار دارد و تمرکز آن بر روی موضوعاتی چون "مسئولیت اجتماعی در سفر", "رشد شخصیتی" و "محیط طبیعی با دوام" می باشد. اکوتوریسم شامل سفرها و مقصدهایی می شود که جاذبه های اصلی آنها «زیست گیاهی و جاناای» و «ید. این نوع خاص از صنعت گردشگری, قصد دارد تا به گردشگران بینشی درباره اثر انسان بر روی محیط ارائه دهد و به آنها یاد بدهد که برای زیست بوم های طبیعی ارزش بزرگتر و بیشتری قائل شوند.برنامه های مسئولانه اکوتوریسم شامل بخشهایی می شود که جنبه های منفی گردشگری امروزی را بر محیط به حداقل برساند و یکپارچگی فرهنگی را افزایش دهد. همچنین بخش مهمی از اکوتوریسم ارتقای سیستم بازیافت ، صرفه جویی در آب و انرژی و خلق فرصمجت ااایا بد ب ب ع بد ب ب ع بد ب ب ع بد ب ع باد بد ب ع باد بد ب ع بد ب ع باد بد ب م ع بد بد ب ع بد ب م ع ع بد ب م ع ع بد ب م ع بد ب ع باد بد م ع ع بد ب م ع ع بد ب م ع بد ب م ع ع بد ب م ع ع بد ب ع باد بد م ع بد بد
پیرامون واژه اکوتوریسم و سابقه کاربرد آن اظهارنظرهای متفاوتی صورت گرفته است. برخی صاحب‌نظران سابقه کاربرد چنین واژه‌ای را در اواخر دهه ۱۹۸۰ ذکر کرده‌اند. اما در تمام متون مرتبط ، Ceballos-Lascurain به عنوان نخستین کسی آمده‌است که این واژه را به کار برده‌است. برابر تعریف او, بوم گردشگری مسافرتی است که به منظور مطالعه, تحسین, ستایش و کسب لذت از سیمای طبیعی و مشاهده گیاهان و جانوران و آشنایی با ویژگیهای فرهنگی جوامع محلی در گذشته و حال صورت میگیرد.برخی سابقه اکوتوریسم را به زمانی دورتر و به Hetzer نسبت می‌دهند و معتقدند که او این واژه را در دهه ۱۹۶۰ برای تشریح روابط متقابل گردشگری ، محیط زیااه‌د ه اد سن. به اعتقاد Hetzer ، مفهوم بوم گردشگری در واکنش به رویه‌های نامناسب و منفی توسعه و نادیده گرفته حیطیالاحظات زیرفت ل. و سابقه آن به اواخر دهه ۶۰ ، یعنی زمانی که کارشناسان نسبت به برداشت بی‌رویه
از منابع نگران بودند، باز می‌گردد
با توجه به گذشت ۲۵ سال از شروع به کار کردن انجمن جهانی اکوتوریسم (TIES) جهت بررسی اصول اکوتوریسم سه اصل عمده در آن وجود دارد که آن ها به ترتیب زیر هستند: